ოჯახში ძალადობაზე სახელმწიფოს ეფექტური რეაგირების ერთ-ერთი ელემენტია დამნაშავეებისთვის პასუხისმგებლობის დაკისრება. პასუხისმგებლობას მნიშვნელოვანი ადგილი უჭირავს ადამიანის უფლებების დაცვაში. ის ასევე დიდ როლს თამაშობს მსხვერპლის რეაბილიტაციაში და საზოგადოებისთვის წარმოადგენს გზავნილს, რომ ოჯახში ძალადობის ნებისმიერი ქმედება დასჯადია.
გარდა სამოქალაქო პასუხისმგებლობისა, მოძალადეს უნდა დაეკისროს სისხლისსამართლებრივი და ადმინისტრაციული პასუხისმგებლობა. სისხლის სამართლის და ადმინისტრაციული პასუხისმგებლობა გულისხმობს დამნაშავის დასჯას. დასჯას აქვს მთელი რიგი მიზნები - დაიცვას საზოგადოებრივი უსაფრთხოება, აღადგინოს სამართლიანობა, დასაჯოს დამნაშავე, უზრუნველყოს, რომ დამნაშავემ, ისევე როგორც სხვებმა, მომავალში თავი შეიკავონ სისხლის სამართლის დანაშაულის ან ადმინისტრაციული სამართალდარღვევის ჩადენისგან.
მოძალადის პასუხისმგებლობა განსაკუთრებით გადამწყვეტია მსხვერპლის რეაბილიტაციის პროცესში, რადგან ის ემსახურება სამართლიანობის აღდგენას, შეიძლება შეამციროს მსხვერპლის მიერ საკუთარი თავის დადანაშაულება და წაახალისოს სხვა მსხვერპლები, დაიცვან საკუთარი უფლებები.
ადმინისტრაციული კანონმდებლობის მიხედვით, ოჯახში ძალადობის შემთხვევაში პირველადი აუცილებელი ზომების გამოყენება მსხვერპლთა დასაცავად მხოლოდ იმ შემთხვევაში ხდება, როდესაც ქმედება არ შეიცავს დანაშაულის ნიშნებს და მხარეებს შორის კონფლიქტი შეიძლება გადაწყდეს შედარებით მსუბუქი ფორმით. საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსი ითვალისწინებს სპეციალურ მუხლს, რომელიც აწესებს სისხლის სამართლის პასუხისმგებლობას ოჯახში ძალადობისთვის.
ოჯახში ძალადობაზე მოძალადის პასუხისმგებლობის დაკისრება ასევე ადასტურებს სახელმწიფოს უნარს, დაიცვას ადამიანის უფლებები. სახელმწიფოს მიერ სათანადო სისხლის სამართლის ან ადმინისტრაციული სამართალწარმოების წარუმატებლობამ და დამნაშავის გასამართლებაზე უარმა შეიძლება გამოიწვიოს ადამიანის უფლებების დარღვევა.
გზამკვლევის შესახებ
სახელმძღვანელოს ეს ნაწილი განმარტავს, თუ რა სახის სისხლისსამართლებრივი პასუხისმგებლობა შეიძლება დაეკისროს მოძალადეს და როგორ შეუძლია მსხვერპლს, მოითხოვოს კომპენსაცია სისხლის სამართლის პასუხისმგებლობასთან დაკავშირებით.